ஜில் என்று ஒரு காதல் / இரெண்டாம் பகுதி

காத்திருக்கின்றேன் உனக்காக! வந்துவிடு விரைவில் !!

இதன் முதல் பாகம் படிக்காதவர்கள் இங்கே சொடுக்கவும்.

பங்கேற்பவர்கள்
================
கதாநாயகன் : ராஜா
கதாநாயகி : காஜோல்
கதாநாயகியின் தங்கை: சாரா
கதாநாயகியின் அப்பா : மனோ
கதாநாயகியின் அம்மா : கல்யாணி
வீட்டுச் செல்லம் : சின்னு

காதலியின் வீட்டு நுழைவாயில்

ராஜா: வந்தேன்! வந்தேன்! ஆஹா என்ன அழகான வீடு எனது காதலியின் வீடு. நுழைவாயிலே கண்ணை அசத்துதே. நம்ப ஆளு ரொம்ப பெரிய ஆளுப்பா. பிடிச்சாலும் பிடிச்சோம் புளியம்கொம்பா பிடிச்சி இருக்கோமோ??

சேச்சே நம்ப மட்டும் என்ன குறைச்சலாவா இருக்கோம், நமக்கும் எல்லா வசதியும் இருக்கே! நம்ம வீடு கூடத்தான் அழகோ அழகு. ஆமா இதெல்லாம் யாரு நம்மகிட்டே கேட்டாங்க?மொதல்லே காஜோல் அப்பா கிட்டே நல்ல விதமா பேசுவோம். என்ன நடக்கப் போகுதோ?

அட நம்ப வரோம்னு நம்ப ஆளு நுழைவாயிலை கூட திறந்து வைத்திருக்காங்களே!இனிமேல் இப்படித்தான் மரியாதை கொடுத்து கூப்பிட வேண்டி இருக்கும்! அதுக்கு இப்பவே ஒத்திகை பாத்துக்குவோம். சரி தொறந்து இருக்கும்போது அழைப்பு மணியை எல்லாம் அழுத்த வேண்டியது இல்லே. சும்மா உள்ளே போக வேண்டியதுதான்.

ஆண்டவா எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கணும். நல்ல படியா எல்லாம் முடிஞ்சா என் மாமனார் கையாலே 108 தேங்காய் உடைக்கச் சொல்லறேன். ஐயோ இதென்ன ஏதோ ஒண்ணு பாஞ்சு வருது, அட நாய் வளக்கிறாங்களா?? இதை சொல்லவே இல்லையே!!

இது ஓடி வர வேகத்தைப் பார்த்தா நம்ம சதையை 3 கிலோவுக்கு மிச்சமா எடுத்துடுமே! நம்ப கதி இப்படி ஆகிவிட்டதே! என்ன செய்ய! வேகமாக கேட்டின் மீது ஏறினான். அப்பா கேட் மீது ஏறி உட்கார்ந்து விட்டோம். அடுத்து என்ன செய்வது? உள்ளே இருந்து யாரு வருவாங்க நம்மளை காப்பத்த. ஒண்ணுமே புரியலையே? கள்ளி!என்னை இப்படி மாட்டி விட்டுடியே! சீக்கிரமா வந்து தொலை.

இந்த பக்கம் குதிக்கலாம்ன்னு பார்த்தா இங்கே ஒரு நாய். உள்ளே கத்திகிட்டு இருக்கறாங்களே அவங்களோட நண்பரா நீங்க? ஐயோ அப்படி முறைக்காதீங்க! நான் திருடன் இல்லே. இப்படி எல்லாம் பேசிகிட்டு இருக்கோமே, யாராவது நம்மை வந்து காப்பாத்த மாட்டாங்களா? என்று ஒரு ஆதங்கத்தோடு உள்ளே பார்த்தான்.

உள்ளே இருந்து ஒரு புயல் வேகத்தில் ஒரு பொண்ணு வந்தது. ராஜாவுக்கு கொஞ்சமா உயிர் வந்தது போல் இருந்தது.

சாரா:ஹேய் யாருப்பா நீ எங்க வீட்டு கேட் மேலே ஏறி உக்காந்து இருக்கே?

ராஜா: ஏய் என்ன? உன் வயசு என்ன? என்னை பார்த்து யாருப்பான்னு கேக்குறே?? மொதல்லே இந்த நாயை இழுத்து கட்டு. அப்புறமா நான் யார் என்று சொல்லறேன்.

சாரா:ஹேய் என்னாடா நாய்ன்னு சொல்லறே அவனுக்கு பேரு இருக்கு, உனக்கு அவ்வளவு திமிரா அங்கே இரு எங்க அப்பாவை கூப்பிடறேன்.
ஆமா நீ யாரு

ராஜா: நான் காஜோலை பார்க்க வந்தேன்.

சாரா:என்ன காஜோலா அவங்க என்னோட அக்கா. மரியாதையா இறங்கி ஓடிப் போய்டு, இல்லே இந்த சின்னு உன்னை கடிச்சிடும். பாத்தியா சின்னுக்கு கோபம் வந்திடுச்சு. கத்துது பாரு. சின்னு கேட் மேலே கூட ஏறும் தெரியுமா?

ராஜா: அடப்பாவி சாரா மொதல்லே சின்னுவை கட்டு, உங்க அப்பாவைத்தான் நான் பார்க்க வந்திருக்கேன்.

சாரா: அது!!!!!

ராஜா:என்ன அது?வயசுக்கு தகுந்தா மாதிரியா பேசறே, சரி என்ன படிக்கறே நீ?

சாரா:அதெல்லாம் உனக்கு தேவை இல்லாத விஷயம்.மொதல்லே அக்காவை பாக்கனும்னு சொன்னே இப்போ அப்பாவை பாக்கனும்னு சொல்லறே என்ன சங்கதி? நீ இங்கே இருந்து ஒழுங்கா போக மாட்டே போல இருக்கே! சரி இரு நான் சின்னுவை பிடிச்சுக்கறேன், இப்போ நீ உள்ளே போகலாம்!

ராஜா: கொஞ்சம் மரியாதையா பேசக் கூடாதா! மாமான்னு கூப்பிட்டா என்னா கொறைஞ்சா போய்டுவே?

சாரா: சின்னுவை கையிலே இருந்து விட்டுடவா?? இல்லே உள்ளே ஒழுங்கா போறியா?

ராஜா: இல்லே அப்படி எல்லாம் செய்திடாதே நான் ஒழுங்கா உள்ளே போறேன். என்ன ஆரம்பமே சரியா இல்லையே, அப்புறமா மச்சினிச்சியை கவனிச்சுக்கலாம். மொதல்லே வந்த வேலையை பாக்கலாம்.

சாரா: அப்பா அப்பா யாரோ உங்களை பார்க்க வந்திருக்காங்க. வாங்க சீக்கிரமா!

ராஜா:அட நம்ப மச்சினிச்சி கொஞ்சம் சிடு சிடுன்னாலும் ரொம்ப பொறுப்பா அப்பாவை கூப்பிடறாளே. சரி இருக்கட்டும் அப்புறமா நன்றி சொல்லிக்கலாம்.

மனோ: யாரு தம்பி நீங்க? புதுசா இருக்கே சரி சரி ஏன் நிக்கறீங்க உக்காருங்க. என்ன விஷயமா பார்க்க வந்திருக்கீங்க? எனக்கு வெளியே அவசரமா போகணும் சீக்கிரமா சொல்லுங்க.

ராஜா:அட சனிக்கிழமை எங்கேயும் போகமாட்டாருன்னு சொன்னா, சரி எங்கேயாவது போகட்டும் நமக்கு என்ன இப்போ வந்த விஷயத்தை கச்சிதமா முடிக்கணும். இவரு மொகத்தை நேரா பார்க்கவே முடியலையே, இவருகிட்டே போய் நான் எப்படி பொண்ணு கேக்கப் போறேன். கடவுளே என்னை காப்பாத்து. தட்டி தடுமாறி பேச ஆரம்பித்தான் ராஜா. "சார் இல்லே சார் வந்து கேட் இல்லே நாய் இல்லே சின்னு கடிக்க வந்திச்சா சாரா என்னை காப்பாத்தி இங்கே கூட்டிகிட்டு வந்திச்சி"..

மனோ: என்ன சாரா உன்னை இங்கே வரச்சொன்னாளா?? ஏய் சாரா! ஏன் இவனை இங்கே வரச்சொன்னே?யாரு இவன்?

சாரா:ஐயோ அப்பா எனக்கு ஒன்னும் தெரியாது. நம்ப சின்னு கத்திச்சு போய் என்னான்னு பார்த்தா இவரு நம்ப கேட் இல்லே கேட்டு அதுமேலே உக்காந்து இருந்தாரு, உங்களைப் பார்க்கணும்தான் சொன்னாரு.

மனோ: நீ ஏன்பா அது மேலே உக்காந்து இருந்தே! என்னை பார்க்கனும்ன்னா உள்ளே வரவேண்டியது தானே! சரி உக்காரு.

ராஜா:என்னடா இவர் பயமுறுத்தற மாதிரி அதட்டராறு!சரி மொதல்ல உட்காரலாம். அப்புறம் மீதி பேசலாம். எப்படி பேச்சை ஆரம்பிக்கறது? சார் வந்து.. யாரு மாடியிலே ஓ... நம்ம ஆளு!! அப்பா! இப்போ தான் கொஞ்சம் தைரியம் வருது.இனிமேல் நாம் ஏன் பயப்படனும்? நன்றாக சாய்ந்து நாற்காலியில் அமர்ந்தான்.

மனோ:தன பெண்ணை மாடியில் அந்த பையன் பார்த்ததை கவனித்ததை கண்டவர் கடுப்பானார், ஏய் தம்பி இங்கே என்னைப் பார்த்து சொல்லு. வந்த வேலையை மட்டும் பார்க்கணும் அங்கே இங்கே கண்ணு அலை பாயக்கூடாது.

ராஜா:மறுபடியும் மேலே பார்த்தான், காதலி நம்பிக்கையுடன் நிற்பதை பார்த்தவுடன் மனதில் புது வெள்ளம் பாய்ந்தோடியது. சார் நான் உங்க பெண்ணை திருமணம் செய்ய விரும்பறேன். அப்பா!! எப்படியோ சொல்லிட்டோம். இப்போ எதுக்கும் தயாரா இருக்கணும். இவரு அடிப்பாரோ இல்லே அந்த நாயை அவிழ்த்து விடுவாரோ, ஒரே திகிலாதான் இருக்கு. காதல்ன்னா சும்மாவா? பார்ப்போம் என்ன சொல்லுவாருன்னு!

மனோ:யாரை சாராவையா அவ பத்தாவதுதான் படிக்கறா, அவளை எல்லாம் கட்டி கொடுக்க முடியாது. சரி நீ இப்போ கிளம்பலாம்.

ராஜா:சார் நான் சொல்லவந்தது காஜோலை பற்றி சாராவை பற்றி இல்லே, நீங்க என்னை தப்பா புரிஞ்சிகிட்டீங்க.

மனோ:என்ன காஜோலுக்கு நீதான் பேரு வச்ச மாதிரி சொல்லறே. அவளுக்கு நிச்சயம் ஆகிப்போச்சுது, நீ கிளம்பலாம்.

ராஜா:இல்லே நாங்க இரெண்டு பேரும் காதலிக்கறோம். நீங்க வேணா உங்க பெண்ணை கூப்பிட்டு கேளுங்க. எப்படியோ தைரியமா சொல்லிட்டோம்பா!

மனோ:யாரு எம்பொண்ணையா அவ என்கிட்டே சொல்லவே இல்லையே! திருமணத்துக்கு ஒத்துகிட்டாளே! ஏய் இங்கே வா, இவன் என்னவோ சொல்லறான் அதெல்லாம் உண்மையா? எங்கே உங்க அம்மா? கூப்பிடு சாரா..

கல்யாணி: என்னாங்க கூப்பிட்டீங்களா? யாரு இந்த தம்பி, இருங்க தம்பி நான் காப்பி கொண்டு வரேன். பிறகு எல்லாம் பேசலாம்.

மனோ:என்னாடி நான் ஒருத்தன் இங்கே மலைச்சு போய் உக்காந்து இருக்கேன், உன் பொண்ணு பண்ணிய காரியத்துக்கு உன்னை விசாரிக்க கூப்பிட்டா நீ விருந்தோம்பலா பண்ணறே. நில்லு அவளை என்னான்னு கேட்டு சொல்லு. இவன் என்னவெல்லாமோ சொல்லறான். அவளும் திருடி மாதிரி முழிச்சிகிட்டு நிக்கறா. விஷயம் என்னான்னு கேளு. விஷயம் எனக்கு எதிரா இருந்தா நீங்க ரெண்டு பேரும் என்ன செய்யறதுன்னு நீங்களே முடிவு பண்ணிக்கோங்க.

கல்யாணி: சும்மா இருங்க, ஏற்கனவே உங்களுக்கு ரத்தக் கொதிப்பு, சுகர் எல்லாம் இருக்கு, இப்படி ஏன் சகட்டு மேனிக்கு கத்தறீங்க?

மனோ: ஆமாண்டி இன்னும் என்னென்ன வியாதி இருக்கோ எல்லாத்தையும் எல்லாரு முன்னாடியும் சொல்லிக்கிட்டு இரு, உன்னை போய் துரத்தி துரத்தி காதலிச்சு கட்டிகிட்டேனே என்னை ஏதாவது எடுத்து அடிச்சுக்கணும்.

ராஜா: ஆஹா! ஆஹகா!! என்ன அருமையான சந்தர்ப்பம், இந்த விஷயத்தை நம்பளிடம் நம்ப ஆளு சொல்லவே இல்லை. இருக்கட்டும் அப்புறம் கவனிச்சுக்கலாம். சரி நம்ம கதை முடிய ரொம்ப கஷ்டம் இல்லை. சுபமாகவே முடிச்சுடலாம். ஆனா ஆளுதான் சரி இல்லை அதிகமா சவுண்ட் விடறாரு. மனசாட்சி கூறுகிறது "ராஜா முழிச்சுக்கோ. கப்புன்னு பேசி குப்புன்னு காரியத்தை கச்சிதமா முடிக்கணும்".

தொடரும்.....
ரம்யா