மறுபடியும் குட்டீஸ் கார்நெர் !!

தனக்கு நன்மை!! அடுத்தவனுக்குத் தீமை!!

ஓர் ஊரில் வணிகன் ஒருவன் இருந்தான். வணிகத்திற்காக அவன் வெளியூர் செல்ல வேண்டி வந்தது.

பக்கத்து ஊருக்குச் சென்ற அவன், "ஐயா! நிறைய பொருள்களை எடுத்துச் செல்ல வேண்டி உள்ளது. உங்கள் கழுதையை இரவல் தாருங்கள். வணிகம் முடிந்து திரும்பியதும் கழுதையைத் திருப்பித் தந்து விடுகிறேன்" என்றான்.

பக்கத்து ஊர்காரனும் தன் கழுதையைத் தந்தான்.

வஞ்சகனான அந்த வணிகன் தன் கழுதையின் முதுகில் பஞ்சு மூட்டைகளை ஏற்றினான். பக்கத்து வீட்டுக்காரனின் கழுதையின் முதுகில் உப்பு மூட்டைகளை ஏற்றினான்.

தன் வேலையாளைப் பார்த்து "நான் குதிரையில் முன்னாள் செல்கிறேன். என்ன நடந்தாலும் கழுதைகளை எங்கும் நிறுத்தாதே. பக்கத்து ஊர் வந்து சேர்" என்று சொல்லிவிட்டுச் சென்றான்.

இரெண்டு கழுதைகளையும் ஓட்டிக் கொண்டு வேலையாள் புறப்பட்டான். உப்பு மூட்டை ஏற்றப்பட்ட கழுதை தள்ளாடித் தள்ளாடி நடந்தது. பஞ்சு மூட்டையைச் சுமந்த கழுதையோ மகிழ்ச்சியுடன் நடந்தது.

திடீரென்று வானம் இருண்டது. மழை கொட்டோ கொட்டென்று கொட்டியது. இரண்டு கழுதைகளும் மழையில் நனைந்து கொண்டே நடந்தன.

மூட்டைக்குள் இருந்த உப்பு மழை நீரில் கரைந்து கீழே விழுந்து கொண்டே வந்தது. ஆனால் பஞ்சு மூட்டைகளோ மழையில் நனைந்து நீரை இழுத்துக் கொண்டு எடை அதிகமாகிக் கொண்டே வந்தது.

பஞ்சு மூட்டைகளின் கனத்தைத் தாங்க முடியாமல் வணிகனின் கழுதை துடித்தது. அதனால் அடியெடுத்து வைக்கவும் முடிய வில்லை. ஆனால் வேலையாளோ அதை அடித்து விரட்டினான்.

பஞ்சு மூட்டைகளின் எடை மேலும் மேலும் அதிகமாகிக் கொண்டே இருந்தது. முதுகு எலும்பு முறிந்த அந்தக் கழுதை அங்கேயே விழுந்து இறந்தது.

மூட்டைகள் வந்து சேரத் தாமதம் ஆவதை அறிந்தான் வணிகன். என்ன நடந்தது என்பதை அறிய குதிரையில் திரும்பினான்.

தன் கழுதை இறந்து கிடப்பதைக் கண்டான். என்ன நடந்து இருக்கும் என்பதும் அவனுக்குப் புரிந்தது.

'அடுத்தவன் கழுதை துன்பப் படட்டும். என் கழுதை மகிழ்ச்சியுடன் வர வேண்டும் என்று சூழ்ச்சி செய்தேன்! எனக்கு நல்ல தண்டனை கிடைத்தது'. என்று வருந்தினான் அவன்.

பின்குறிப்பு

==========

எனதன்பு செல்லங்களே, இந்த கதையில் இருந்து நீங்கள் அறிந்து கொண்டது என்ன வென்றால் "தன் வினை தன்னைச் சுடும்" இல்லையா??

மற்றவர்களுக்கு நல்லது செய்தால் நல்லவைகள் நம்மை ஓடோடி வந்தடையுமே !!